"KULT PRZEDMIOTU, BUNT PRZESTRZENI"
Zamiast wstępu notatka w Informatorze Instytutu Wzornictwa Przemysłowego:
Przedmiotem Części Plastycznej Pracy Dyplomowej był projekt i realizcja projektu w przestrzeni sali wystawowej. Zaprojektowane przedmioty zostały wykonane: mebel w akademickiej pracowni stolarskiej, a ceramika w technologii porcelitu lanego w Zakładzie Porcelitu w Pruszkowie.
Korzystając z kilku przedmiotów użytkowych własnego projektu, sprawiających wrażenie przedmiotów niemożliwych starałem się dowieść że percepcja ich (zdolność do rozpoznawania) jest wytworem kultury nie zaś obiektywnej percepcji przestrzennej. Człowiek nie jest w stanie obiektywnie ocenić przestrzeni trójwymiarowej w odległości większej niż zakres widzenia stereoskopowego i dlatego większość ocen widzianego obrazu pochodzi z doświadczenia kulturowego. Uzyskane iluzje dały pretekst do refleksji na temat przedmiotu i przestrzeni, procesów rozpoznawania i wzorców wyobrażeniowych, a nawet do wniosków na temat możliwości rozszerzania percepcji człowieka (praca teoretyczna).
Przedmioty "niemożliwe":
Kubeczki od frontu
Kubeczki z boku:
Zastawa stołowa z porcelitu od frontu:
Zastawa stołowa z porcelitu z boku:
"Stolik" z zastawą:
"Stolik" z boku:
Aranżacja "niemożliwego" wnętrza z "niemożliwymi"przedmiotami:
Uczestnictwo w wystawach zbiorowych we Włoszech:
Campo d'Osservatione, Gubbio 1991
Galleria della Volte, Asyż 1991
Refleksje końcowe po latach...